Þuanda yaþým 20 5 ay sonra 21 olacaðým 2 sene önce halýsaha sýrasýnda tekrar eden denge kayýplarým sonucu defalarca nöroloji polikliniklerinde çözüm aradým. Altýma kaçýrdým ürolojiye gittim. Yürürken tekledim ortopediye..
Taným konulana kadar psikolojik olarak kötü oldum ailem fazla aldýrýþ etmedi. Okulu býraktým. Þimdi tekrar döndüm gelin görün ki eðitim yarýyýlým yaz tatilinde çekilen MRlar sonucu ortaya çýkan MS tanýsý ile dönemin ortasýnda baþlayan tedavi ile harap oldu. Devamsýzlýk aldý baþýný gitti.Sorun devamsýzlýk falan da deðil aklým gerçekten bir þey almýyor. Gelecek kaygýsý oluþmaya baþladý.

Oluþmasýn gelecek kaygýnýz ilkin hepimizde bir þok durumu tedirginlik kaygý korku  oluyor sonrasýnda kabullenip oturuyoruz oturduðumuz yerde çünkü yapacak birþey yok koruyucu tedavilerle stresten olabildiðince uzak kalarak yapabiliyorsanýz egzersizlerle  devam edeceksiniz yolunuza hangimiz tedirgin olarak ms i yendiki rahat olun hiç birþey olmayacak en azýndan taný konulmuþ nasýl bir yol izleyeceðin belli bu iyi birþey

Evet ilk baþlarda bunlar olabiliyor ama bu durum sizde kaygý yaratmasýn hayatta kimin baþýna ne geleceði zaten belli deðil ilaçlar çok geliþti dikkat ettiðiniz sürece kontrol altýna alýnabilen bir hastalýk hayattan kopmayýn hiçbir þeye engel deðil okuyan veya mesleðini devam ettiren bir çok ms hastasý var her yazaný okumayýn ve her denilene inanmayýn kiþiye özgü bir hastalýk ve maalesef olumsuzlarý görmeye meyilli bir toplumuz. En önemlisi de kendinizi iyi hissetmeniz

 Bu endiþelerinizde haklýsýnýz hepimiz yaþadýk ve yaþýyoruzda.Bunlarý düþünüp günlerinizi daha sýkýntýlý hale getirmeyin lütfen ki düþününce birþeyde deðiþmiyor kendimize stres yaratmak dýþýnda. Lütfen siz yapmanýz gerekenleri ihmal etmeyin, yorgunluða ,uykusuz kalmamaya, hareketsiz kalmamaya ve tedavinizi aksatmamaya dikkat edin edin lütfen...

gecmis olsun. ben de 3. sýnýfta ogrendim ve alttan derslerim kaldi. toparlamak icin cabaliyorum ama bir yandan ilac ve ms yoruyor. ya okul ya aile ya arkadas ya etkinlik... hepsi bir arada olmuyor birine yuklenmek gerekmekte. bir de herkese surekli yorgunum dememeni oneririm. insanlari biktirdigimi dusunuyorum. gucum pek yok az disari cikiyorum bazen telefonu bile acmiyorum acacak gucum kalmiyor. herkesin basina geliyor yapacak hicbir sey yok. kabullenmek gerek. daha kotusunu dusun. yalniz degilsin gordugun gibi.

Teþhisim yeni konulduðu ve yorgunluk seviyemin anlamsýz derecede hýzlý artmasý, gençlik döneminde bunlarý yaþamam ayrýca çevremdekilerin (bir kýsmýnýn ama büyük kýsmý) fazlasýyla anlayýþsýz olmasý nedeniyle bu aralar fazla kötümserim. Yalnýz olmadýðýmý biliyorum. Biraz zamana ihtiyacým var sanýrým. Düþünceleriniz için teþekkürler. Hepinize hayatýnýzý daha keyifli ve rahat(en azýndan rahatsýz etmeden) yaþatacak insanlarla geçirebilmenizi dilerim.

Hissettikleriniz çok normal. Hak veriyorum size. Çevrenizdeki anlayissiz insanlar birinci derecede yakýnlarýnýz ise onlara hastalýðýnýzý ,neler hissettiginizi ve onlardan beklentilerinizi güzellikle ifade etmenizi öneririm. Eðer aile disindaki kisilerden bahsediyorsaniz hic takilmayin derim. Önemsemeyin herkesi.Ms hastalýðýyla mücadele ederken bir taraftan da bebeklerini büyütmeye çalýþan, iþyerinde akþama kadar didinip evini çevip çeviren çok sayýda arkadaþým var. Annelik mesela hastalýk dinlemez. Dik durmak zorundayýz bazen. Zaman herseyin ilaci. Zamanla farkli bakýþ acýlarý gelistireceðinize ve daha iyi hissetmenin bir yolunu bulacaðýnýza eminim. Kaygý konusunda lütfen ipleri elden býrakmayýn. Her doðan yeni gün herkes için ayný risklerle baþlýyor bence. Bunlarý düþünüp günümüzü geçiremeyiz ki. Pozitif düþünün pozitif olsun inþallah....