merhaba ben Mehmet;
Ýstanbul anadolu yakasýnda oturmaktayým. benim ms le tanýþmam 2003 þbat ayýna denk geldi. sað gözümde %96 lýk bir görme kaybý oldu ve Acýbadem hastanesine gittim. gözle alakalý olmadýðýný ve neroloji servisiyle alakalý olduðu için sevk ettiler. yaklaþýk 7 gün hastanede kortizon tedavisi gördüm. belimden su (bos) alýndý ve pozitif çýktý mr doðrultusunda teþhis kondu ve ms olduðum söylendi. 2006 mayýsýna kadar çok fazla bir sýkýntým olmadý yorgunluk, uyuþukluk, kasýlma vede asabiyet dýþýnda (daha ne kaldý
) 2006 haziranda bacaðýmda uyuþma ve kasýlma benim yürümemde mani olmaya baþladý. yaklaþýk 5 gün kortizon aldýktan sonra azda olsa düzeldi. fakat içten içe sýkýntým devam etmekteydi. eylül ayýnda amcamý kaybettik ve kasýmýn ilk haftasý tekrar hoþ geldi
tekrar hastane ve 7 gün kortizon ve ordan çýktýktan sonra betaforona baþlandý. hastaneden sonra yaklaþýk 2 aya yakýn sürekli baston yardýmýyla yürüyebildim. martýn ilk haftasý beni tekrar rahatsýz etmeye baþlayan bu arkadaþla tekrar hastaneye gittim ve 5 gün kortizon tedavisi gördüm. o zamandan bu ana kadar çok þükür fazla bir sýkýntým baþ göstermedi. hem artýk dýþarda baston kullanmama gerek duymuyorum ama bazen sabahlarý yataktan zor kaldýrýyor
eee buda onun nazý naz yapmasa olmaz zaten
neyse sonuçta ben dört ms sýfýr. Rabbim bu seyirde devam etmesini saðlar inþaAllah. þunu hiç bizem unutmadým bizler bu dünyada emanetciyiz ve bu emaneti en iyi bir þekilde kullanmamýz gerek eðer bu emaneti weren yüce Rabbim kendi malýnda bir deðiþlik yapmak isterse bizlerin biþey demeye hakký olurmu rabbim sadece bizlerden dayanma gücünü eksik etmesin.
inþaAllah....