ms oldum çünkü hala bir ýhtýmalým vardý..
ms hastalarýnýn fazla duyarlý hassas yapýda ýnsanlar olduklarýný düþünüyorum. belký de ayrýntýlara fazla takýlýyoruz. haný denir ya caným acýyo. caný acýr ms hastalarýnýn.. üzülmeye kýrýlmaya hiç gelemzler. duyarlý olmak hoþ tabý de; kendýnýze zulmetmeyýn demýþ Yaradan.
düzensýz bir hayat.. ve sonradan msle gelen farkýndalýk..
ben þanssýz olduðumuzu düþünmüyorum.. Nefes almak göstergesýdýr hala var olan bir ihtimalin.
hem her þeyin varmýþ gibi, hem de hiç birþeyýn yokmuþ gibi.. Hayat tam da bu deðil mi ki zaten?
bizler sadece farkýna vardýrýlanlarýz, tam da bu yüzden; þanslýyýz