DÜNYA HAYATININ GERÇE��

[Under_Attack]

Aþaðýdaki resimde gördüðünüz kadýn yaklaþýk 70 yaþlarýnda. Hiç düþündünüz mü; 70 yaþýnda bir insanýn geçmiþe yönelik düþünceleri nelerdir?

Bu insan her kim olursa olsun muhtemelen yaþadýðý 70-80 senenin nasýl geçtiðini anlayamadýðýný düþünüyordur. Hatta kendisine sorsanýz, "göz açýp kapayýncaya kadar geçti, hiçbir þey anlayamadým" diyecektir. 20'li yaþlarýndayken herhalde o da yaþlanacaðýný hiç düþünmemiþtir. Ancak þu an, çok uzak gördüðü o dönemin içinde bulunmanýn þaþkýnlýðýný yaþýyordur. Ve bu aný uzak görmekle ne kadar yanýldýðýný da çok iyi anlamýþtýr.

Yaþamý boyunca yaptýklarýný yazmasýný veya anlatmasýný isteseniz, en fazla bir defteri doldurabilir veya en fazla beþ, altý saat arka arkaya anlatabilir. "Koskoca 70 sene" dediði þeyin tamamý iþte bu kadardýr...

Bu düþünceler içinde yaþayan kiþinin, aklýnda ise çok önemli bazý sorular vardýr:

- "Göz açýp kapayýncaya kadar geçip giden bu hayatýn amacý nedir?"

- "Ben bu 70 seneyi ne için yaþadým?"

- "Peki bundan sonra ne olacak?"

Yukarýdaki sorulara birbirinden farklý cevaplar verecek iki insan grubu vardýr. Bunlardan bir tanesi Allah'a inanmayan, diðeri ise gönülden katýksýz bir imanla Allah'a baðlanan kiþilerdir.

Birincisi yukarýdaki sorularla ilgili olarak büyük olasýlýkla þöyle düþünür: "Hayatým bugüne kadar boþ bir amaç uðruna geçip gitti. 70 sene yaþadým ama ne için yaþadýðýmý da açýkçasý pek anlayamadým. Önce annem babam için yaþýyorum dedim, sonra eþim, sonra ise çocuklarým... Ama þu an ölüm yaklaþtý. Öleceðim ve bu dünyadan yok olup gideceðim. Sonrasý mý? Sonra ne olacaðýný bilmiyorum ama herhalde herþey bitecek!"

Bu insanýn içine düþtüðü boþluðun nedeni, tüm evrenin, canlýlarýn ve insanlarýn bir amacý olduðunu kavrayamamýþ olmasýdýr. Bu amaç, tüm bu varlýklarýn yaratýlmýþ olmasýndan kaynaklanýr. Aklý olan insan, evrenin ve canlýlarýn her noktasýnda büyük bir plan, düzen ve akýl olduðunu görür ve dolayýsýyla bunlarýn üstün akýl sahibi bir Yaratýcý tarafýndan var edildiklerini anlar. Bunlar yaratýlmýþ olduklarýna, rastgele ve bilinçsiz bir süreçle ortaya çýkmadýklarýna göre, mutlaka bir amaçlarý vardýr. Bu amacýn ne olduðu ise, bize üstün Yaratýcý'nýn, yani Allah'ýn insanlara yol gösterici olarak indirdiði Kuran'da bildirilir.

Bu gerçekleri göz önünde bulunduran ve Allah'a iman eden kiþi yukarýdaki sorulara doðru cevabý verecek ve þöyle diyecektir: "Ben herþeyin sahibi olan Allah tarafýndan yaratýldým ve bu dünyaya gönderildim. Dünyada bulunduðum sürece beni Yaratana kulluk etmekle emrolundum ve bunu en güzel þekilde yapýp yapmadýðým denendi. Dünyanýn zaten çok kýsa olduðunu, göz açýp kapayýncaya kadar geçeceðini biliyordum. Doðru olaný yaptým; Allah'a kulluk ettim, bu dünya hayatýnýn geçici süslerine aldanmadým. Sonrasý mý? Hayatým boyunca iyi iþler yaptýðým ve Allah'ýn rýzasýný kazanmaya çalýþtýðým için ebedi bir mutluluk yurdu olan cennete kavuþmayý umuyorum. Ve Rabbime kavuþacaðým günü sabýrsýzlýkla bekliyorum."

[Under_Attack]

Birçok insan ölümü düþünmek istemez, ayný zamanda günlük uðraþýlarý da insaný bambaþka þeyler düþünmeye sevkeder. Hangi okulda okuyacaðý, hangi iþte çalýþacaðý, ne giyeceði ve ne yiyeceði onun için daha önemlidir. Çünkü hayatýn bunlardan ibaret olduðunu düþünür. Ölümden bahsedildiði zaman ise, "aðzýný hayra aç" gibi anlamý olmayan ve ölümü engellemeye de gücü yetmeyen yüzeysel sözlerin arkasýna saklanýr. Kendisinin yaþlanýnca öleceðini, en az 50-60 yýl daha yaþayacaðýný hesaplar; genç yaþýnda böyle "iç karartýcý" konularla meþgul olmak istemez. Halbuki bir saniye sonra yaþayabilme garantisi bile yoktur. Her gün gazetelerde, televizyon kanallarýnda ölümle ilgili haberler bolca yer almakta, yakýnlarýnýn ölümlerine tanýk olmaktadýr; ama bir gün kendi ölümüne de baþkalarýnýn tanýklýk edeceðini, kendisini de böyle bir sonun beklediðini düþünmez.

Oysa ki ölüm insana geldiðinde, hayata dair her tür "gerçeði" yerle bir eder; geriye sizden hiçbir þey býrakmaz. �u anki halinizi, gözlerinizin açýlýp kapanmasýný, vücudunuzun hareket etmesini, konuþabilmenizi, gülebilmenizi, yani tüm hayati fonksiyonlarýnýzý düþünün. Sonra da ölümün akabinde ne hale geleceðinizi canlandýrýn gözünüzde...

Hareketsiz bir þekilde, etrafýnýzda olup bitenleri anlamayýp öylece yatacaksýnýz. Bedeniniz baþka insanlar tarafýndan taþýnacak ve bir "et yýðýný" olarak kabul edileceksiniz. Tabutunuzun konacaðý mezar kazýlýrken, siz gusülhanede görevli kiþi tarafýndan yýkanacaksýnýz. Beyaz kefenle sizi saracaklar. Tahta tabuta konacaksýnýz. Camideki iþlemler bittikten sonra mezara gidilecek, üzerinde isminizin, doðum ve ölüm tarihinizin yazýldýðý bir taþ olacak. Kefenle birlikte sizin için kazýlan çukura atýlacaksýnýz. Üzerinize tahta konacak, daha sonra da toprak. Toprak sizi iyice örttükten sonra iþlem son bulmuþ olacak.

 
Mezarýnýzý ziyaretler ilk zamanlar daha sýk olmakla birlikte, sonralarý yýlda bir kez olacak, daha sonralarý hiç olmayacak. Üstelik bu ziyaretlerden sizin haberiniz dahi olmayacak.

Yýllarca kullandýðýnýz odanýz, yataðýnýz boþ kalacak. Cenazeniz kaldýrýldýktan bir süre sonra da özel eþyalarýnýz ihtiyacý olanlara daðýtýlmak üzere evinizden yollanacak. Yakýnlarýnýz nüfus dairesine gidip sizin öldüðünüzü ve kaydýnýzýn bu dünyadan silinmesini söyleyecekler. �lk zamanlar belki hatýrlanacaksýnýz, arkanýzdan aðlayan birkaç kiþi olacak. Ancak zamanýn unutturucu etkisi ileriki yýllarda gittikçe aðýr basacak. Birkaç on yýl sonra ise "koca bir ömür" sürdüðünüz dünyada sizi hatýrlayan pek kimse kalmayacak. Ama bununla birlikte, öldükten sonra arkanýzda býraktýðýnýz tüm aileniz ve tanýdýklarýnýz da yavaþ yavaþ bu dünya hayatýndan ayrýlacaðý için, hatýrlanýp hatýrlanmamak pek bir þey ifade etmeyecek......... güzel bir yazý.....