Merhaba . arkadaþalr... Ben bu sene 11. yýlýmý kutluyorum..
Tam koskoca 11 yýl..Ýlk yakalandýðýmda dedim iþte bi 5 -10 sene daha Saðlam olarak hayatýmý yaþýyayým.ondan sonra ip nerede kopacaksa kopsun..ama. þimdide istemiyorum..hayat her zaman her yaþta. ve bütün olumsuzllukara raðmen çok güzel... hayata 4 elimle sarýlýyorum ve sarýlmaya devam edece..
Benim ilk tanýþmam Ms le 97 yýlýnýn sonlarýnda diplomamý almaya yakýn bi tarihte gerçekleþti..ilk defa adýný duyduðum bir hastalýkla tanýþtým ve yakamdan hiç ayrýlamaycaðýný öðrendim.. tabi bunun olumsuzluklarýný .. depresyon, sinirlilik, hissizlik , antisosyallýk gibi bi sürü ceremesini gördüm..ama "buraya kadar" dedim ve kendimi toparlamaya baþladým..hayat devam ediyor diyerek bi okul daha kazandým ve bi 5 yýl daha hem bunalýmlarýmýn kýrýntýlarýndan kurtulmaya çalýþtým hem unutkanlýklarýmla savaþtým.. .
Bu 8 senedir beteferon kullanýyorumm..
arkadaþlar aslýnda anlatýlacak çok þey var ama uykuda var...
ben uyumaya gidiyorum
hepniz allaha emanet olus